ساخت لباس کار با پرینتر سه بعدی
دانشجوی هنر لباس کار مردانه ای را با استفاده از پرینتر سه بعدی و قلم سه بعدی ساخت .
پروژه ی پایانی متس بکمن برای فارغ التحصیلی طراحی لباس کار مردانه ای بود که با استفاده از پرینتر سه بعدی و قلم سه بعدی ساخته می شود. این لباس مقاوم دربرابر حرارت و کاملا انعطاف پذیر خواهد بود .متس بکمن دانشجوی آکادمی هنرهای برتر دانمارک در کپنهاگن است . پروژه پایانی او “اولین لباس کار مردانه ی ساخته شده با پرینتر سه بعدی” نام دارد . این لباس به کمک پرینتر سه بعدی Ultimaker3 و تعدادی قلم سه بعدی ساخته شده است .در اجزای ساختی این لباس آهن نیز به کار رفته است . این اختراع برنده ی جوایز مختلفی از جشنواره های گوناگون شده است . رویدادهایی نظیر جشنواره KADK که متعلق به اتحاده اروپاست . بدلیل استفاده از نوعی فیلامنت در این لباس کار ، که ذرت ماده ی اصلی ساخت آن است و دوستدار محیط زیست به حساب می آید ، این اختراع مورد تجلیل قرار گرفت .
طراحی و ساخت این لباس چه مراحلی را طی کرده است ؟
بکمن در رابطه با طراحی این لباس می گوید ” در رابطه با طراحی ای که انجام داده ام ، به خواص موادی که می خواستم استفاده کنم توجه کردم و با در نظر داشتن این خواص طراحی لباس را شروع کردم .من یک نوع فیلامنت انعطاف پذیر که با تمام شگفت انگیزی یک عیب بزرگ دارد برای ساخت انتخاب کردم . عیب این ماده این بود که هوا به راحتی نمی توانست در داخل لباس گردش داشته باشد . از این رو تلاش کردم در طراحی این مسئله را در اولویت قرار بدهم تا هوا در داخل لباس به راحتی گردش داشته باشد و لباس سبک و راحت نیز باشد .
این لباس یک تیشرت آستین کوتاه نیز به همراه دارد . همچنین تعدادی اکسسوری نیز به همراه این لباس است . موادی که در ساخت این لباس استفاده شده است در مقابل هم گرما و هم سرما مقاوم است . همچنین این لباس به هنگام در معرض قرار گرفتن رطوبت و میکروب و اکسیژن تجزیه می شود . اگرچه بکمن تخمین زده است که فردی که این لباس را پویشده اگر که با این عوامل رو به رو نشود لباس پایدار باقی می ماند و به این راحتی تجزیه نمی شود .
در چه جاهایی ممکن است لباسی بپوشیم که با پرینتر سه بعدی ساخته شده است ؟
بکمن در پاسخ به این سوال می گوید :
” پاسخ به این سوال کمی دشوار است که بگویم چه جاهایی برای پوشیدن یک لباس ساخته شده با پرینتر سه بعدی مطلوب است . چون آن لباس ممکن است در شرایط مختلفی مورد استفاده قرار بگیرد . من باید بر روی کانسپت و موادی که در آن جا هست تمرکز بیشتری داشته باشم و روش کار نیز باید مبتکرانه باشد . روش کاری که بتواند ما را مجبور کند تا دوباره به این فکر کنیم که این روش ساخت را می توانیم در صنعت مد به کار ببریم .”
در مجموع ساخت و گسترش این لباس ، به جز ساعات لازم برای تحقیق و طراحی ، تقریبا ۱۰۰ ساعت زمان برده است . همچنین او افزود که او بسیار از نتیجه ی کار خوشنود است و حتی ممکن است برخی تصمیم هایی که در روش ساخت این لباس گرفته باشد تا به نتیجه ی نهایی او را رسانده باشد ، غلط باشد .
بکمن تصمیم دارد که با استفاده از روش های ساخت جدید به کمک پرینتر سه بعدی طرح لباس خود را گسترش دهد . او معتقد است این روش می تواند برای طراحی اکسسوری و مبلمان بسیار مفید باشد . او افزود :
” من معتقدم پرینتر سه بعدی نقش مهمی را در صنعت مد و مبلمان در آینده ای نزدیک بازی خواهد کرد. در زمانی که به مسائل اقتصادی و محیطی مربوط به این صنایع فکر می کنیم پرینتر سه بعدی به کمک پیشگامان این صنایع خواهد آمد و طرح های مبتکرانه و نوآورانه ای ارائه خواهد شد .”